Ο Σαββίδης, στο θέμα Γκαρσία, ακολούθησε το δρόμο της λογικής

Κάποιοι θα διαβάσουν την είδηση (αναμενόμενη το δίχως άλλο) με όρους κατίσχυσης. Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.

Αυτός νίκησε, εκείνος υποχώρησε, ο άλλος ηττήθηκε. Από κοντά το ανάθεμα των θερμόαιμων που τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του «κομαντάντε» Πάμπλο και παραπλεύρως η σιωπηρή πλειοψηφία που με σκεπτικισμό θα προσπαθήσει να διαγνώσει πίσω από λόγια και δημόσιες πράξεις τις πραγματικές προθέσεις των πρωταγωνιστών.

Το θέμα Γκαρσία δεν είναι απλό. Δεν θα μπορούσε να είναι λόγω και της απόλυτης ταύτισης του παίκτη με την εξέδρα. Για λόγους όχι απαραίτητα αγωνιστικούς (στην κατάσταση που είναι ο παίκτης, δεν μπορεί να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ σε βάθος χρόνου) αλλά για άλλους που άπτονται της μυθολογίας που ο μέσος οπαδός κατασκευάζει στο μυαλό του.

Ο Ουρουγουανός έγινε το συνώνυμο της επανάστασης κόντρα στο... κατεστημένο της Αθήνας. Πολύ ωραίο για να είναι αληθινό. Πέραν των ζωτικών ψευδών, όμως, υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα που ο παίκτης και οι θαυμαστές του δεν μπορούν να αντιληφθούν. Ουδείς έχει το δικαίωμα να βάλει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Ειδικά όταν το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει και με τρόπο «τεχνικό» ένας παίκτης (συγκεκριμένα ο Γκαρσία) προσπαθεί να το απομακρύνει.

Η χθεσινή «λύση» είναι η πλέον φρόνιμη. Μπορεί να μην αρέσει σε μια μερίδα του κόσμου, όμως ένας πρόεδρος, αν θέλει να βλέπει πέραν της μύτης του, οφείλει να μην κρίνει βάσει των μικροσυμφερόντων αλλά βάσει του γενικότερου καλού. Ως εκ τούτου, ο Σαββίδης ακολούθησε τον δρόμο της λογικής και ορθώς έπραξε.

Πηγή: sentragoal.gr